Zen on the road

An empty open highway
biking to a place faraway
vroooming miles after miles
melting the rubber in wheels.
wind on the face
thanks to the pace.

the sky is azure
my mind is clear
sunny and cloudless
The mind gone away thoughtless

Ahoy!
Heart bobs with joy

In the bike thatz vrooming
Phut came the bloom
And the heart's blossom

I am in harmony
I need no money
It does not buy joy

Oh! boy!
Happiness is in
being here and now!
wowow!

Leave back your mind
on the wind
Down to the roads
Along with the toads

Satori on a Suzuki!

Click!

The one eyed Cyclops
Greedy to have it all
Staring with eye wide-open
Motionless as a hunter
Waiting without expression
In a timeless stillness ...

Click! 

Oh! Fish

ஏராளமான முட்கள்  வாயைச் சுற்றி. 

சில  முட்களில்  தூண்டிலிட்டவனின்

கலர் நூலும் உண்டு,

பாடமும் படிப்பித்தவனும் 

ஞாபகம் வைத்துக் கொள்ள  வசதியாய்.

பல முட்கள் 

எங்கே எப்படி மாட்டியவை 

என்று தெரியாது.

நூலும் இல்லை. 

தூண்டிலிட்டவனும் இல்லை. 

முட்கள் மட்டும் மிச்சம்.

நிதம் தோறும்  முட்கள்  தரும்  

ரண  வேதனை.

ஆயினும் அடுத்த வேளை 

பசியில் அற்ப மீனின் மூளைக்கு  

எட்டுவதில்லை 

முள்  மாட்டிய புழுவைக் கடிக்க கூடாதென்ற அனுபவம்.

பசிப்பிணி தீர்க்கும் போராட்டத்தில் 

வாயினால் ஊனுக்கு ஊணும்

ஊறும்  வருவிப்பது 

ஊழ் வினைப் பயனே என உரைப்பேன்.

பிரயாணம் -- short story

ஙண ஙண ஙண ஙண ஙண ஙண என மானிட்டர்களின் அலாரம் அலறித் தள்ளிக் கொண்டிருந்த போது முருகன் icu வின் பிரக்ஞையற்று  இருந்தார்.

-----

காது கப்பென அடைத்து ஒரு மாதிரி நெஞ்சில் குளிர்ந்த நீரின் அழுத்தமும், மூச்சு நெடுநேரம் அடக்கியதின் எரிச்சலும் சேர்ந்து பேரவஸ்தையாய் இருந்தது. சிரமப்பட்டு சற்றே கண் திறந்து பார்த்த போது நீச்சல் குளத்தின் விளிம்பில் யாரோ நிற்பது தெரிந்தது. தண்ணீரின் அழுத்தம் ஒரே உந்தில் மேலே வரை தள்ளி விட்டது. 

கரையோரத்தில் ஒயிட் &ஒயிட்டில் பளிச்சென்று சந்தனகீற்றும் குங்குமமுமாய் புது ஆள் நின்று கொண்டிருந்தான். செக்கரட்டரி சிவராஜனைக் கேட்க வேண்டும், டிரைவர் எப்போது மாற்றினான் என்று.

"அய்யா, கிளம்பலாங்களா? நேரம் ரொம்ப ஆச்சுங்க. அற்புதமா நீஞ்சறீங்கய்யா"

பளீரென்ற ஒரிஜினல் பல் சிரிப்பில், ஓவராய் பேசறானோ என்று மனதில் எழுந்த கமெண்ட் அமுங்கிப் போனது.

மெளனமாய் உடை மாற்றிக் கொள்ளும் போது கேட்கத் தோன்றியது. வார்த்தை மட்டும் வரவில்லை. தொண்டை அடைத்தது. குளோரினா, நேற்றைய ராத்திரி ஸ்காட்ச்-ஆன் -தி-ராக்ஸா?

பேச முற்பட்ட போது எரிந்தது. செருமி செருமி ஒரு போராட்டத்துக்குப் பின், "என்ன வண்டி எடுதாந்துருக்க?"

"பளசுதான்யா. சர்வீஸ் விட்டு எடுத்தப்புறம் சல்லுனு போவுதுங்க"

காது, மூக்கு அடைப்பு மட்டும் போகவில்லை. 

ஞாயிற்றுக்கிழமை காலையில் தன்னந்தனியே ஒரு ஹைடெக் நீச்சல் குளத்தில் நீண்ட நீச்சலுக்குரிய வசதி வாய்ப்பும், சம்பாதித்த சுகவாழ்க்கை குறித்த ஒரு மெல்லிய சந்தோஷம் இருந்தது.

"எப்போ எடுப்பாங்க?"

"தெரியலீங்கய்யா. மதியம் எப்படியும் மூத்த தம்பி கணேசு வந்திருவாக. அப்புறமேல்ட்டு எடுப்பாகனு நினைக்கேன்"

"போய் சேர எத்தினி நேரம் ஆவும்பா?"

"இன்னக்கி லீவ் நாள்னால சீக்கிரமே போயிரலாங்க"

டாக்டர். தர்மராஜ் தனது படை பரிவாரங்களுடன் முருகனை முற்றுகையிட்டார். டியூட்டி நர்ஸ் மகா டென்ஷனுடன் டாக்டருக்கு கேஸ் விபரங்கள் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.

"இன்னிக்கி காலைல வரை நல்லா தான் இருந்தார் சார். ஜெனரல் வார்டிக்கு மாற்றம் பண்ணலாம்னு கூட சித்ரா மேடம் சொல்லிட்டு இருந்தாங்க"

டாக்டர் தர்மராஜ் ஒரு ஹிட்லர். அவருடைய கண்டிப்புக்கும், தொழிலுக்கு கொடுக்கும் மரியாதைக்குமே அந்த ஆஸ்பத்திரிக்கு தனியாக கூட்டம் தேடித் தந்தது.

"எந்த சித்ரா?" உறுமினார். ஜூனியர் டாக்டர் நர்ஸுக்கு கண்ஜாடை காட்டினார் "சும்மா இரு"

நர்ஸுக்கு வேறு வழியில்லை. சொல்லித்தான் ஆக வேண்டும்.

"சி.. சித்... சித்ரா குப்தா. பெங்களூரிலிருந்து புதுசா டிரைய்னிங் முடிச்சு வந்து இருக்காங்கள்ள...."

தர்மராஜ் அதை கவனித்த மாதிரி தெரியவில்லை. மகா மும்முரமாய் உத்திரவு போட்டுக் கொண்டிருந்தார். ஜூனியர்கள் பறந்து கொண்டிருந்தனர். களேபரமாய் இருந்தது.

முருகன், சினிமாவில் அசிஸ்டண்டாய் ஆரம்பித்து, டைரக்டர், நடிகர், தயாரிப்பாளர் என்று முன்னேறி, தகுந்த சமயத்தில் ஜாதி பலத்துடன் அரசியலில் புகுந்து எம்.பி, மந்திரி என்று உயர்ந்தவர். முதல்வருக்கு வலது இடது கை. எதிர் கட்சியனரும் பயப்படும் அளவுக்கு செல்வாக்கு. 

அடுத்த தேர்தலுக்கு மும்முரமாய் சுற்றிக்கொண்டிருந்த போது, இந்த சின்ன ஊரின் அருகே ஒரு சாலை விபத்தில் மாட்டிக் கொண்டு 10 நாள் முன்பு பலத்த அடியுடன் தர்மராஜின் மருத்துவமனையில் icuவுக்கு வந்து சேர்ந்தார்.

இப்போது அவருக்கும், ஆஸ்பத்திரிக்கும் தருமசங்கடம்.

 முருகனைத் தேடி வரும் கட்சிப் பிரமுகர்கள், ஒரு பக்கம். "தலைவருக்கு ஏதாவது ஆச்சின்னா.." என்று மிரட்டிப் போகும் கைத்தடிகள், மறுபக்கம். 

தலைநகரிலிருந்து ஓயாமல் வந்து கொண்டிருக்கும் தொலைபேசி அழைப்புகள்... மேற்பார்வைக்கு வந்து சேர்ந்த பல டாக்டர்களின் கேள்விகள், குடைச்சல்கள். கூட்டம். கூட்டம். டாக்டர் தர்மராஜ் தூக்கம் தொலைத்து 3 நாள் ஆச்சு. 

--- 

புது டிரைவர் திறமைசாலிதான். வேகம் போவதே தெரியாத வண்ணம் பறந்து கொண்டிருந்தான். நீச்சலின் அசதியில் தூக்கம் தாலாட்டியது. டிரைவருக்கு ஏதோ மொபைலில் கால் வந்தது தெரிந்தது. சன்னமான குரலில் ஸ்டைலாக மொபைலை கழுத்துக்கும் தாடைக்கும் இடையே குடுத்து பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

எந்த கேள்பிரண்டோ ?

---

மிக அருகே தர்மராஜின் மூச்சு சப்தம் கேட்டது. எல்லோரும் இடித்து தள்ளிக் கொண்டு ஓடும் சப்தம் கேட்டது. உடம்பு தூக்கி வாரிப் போட்டது.. யாரோ காலை அழுத்திப் பிடித்தது தெரிந்தது. சரக்கென்று மார்பில் இன்ஜெக்ஷன் குத்தினர். ஆக்சிஜன் ஆக்சிஜன் என்று யாரொ கத்திக் கொண்டு இருந்தனர். 

உடம்பின் சகல பாகத்திலும் வலி திருகித் திருகி வலிக்க, யாரோ ஒரு டாக்டர் கடவுளே கடவுளே என்று கதறியது கேட்டது. முருகன் கண்களில் நீர் தன்னிச்சையாக கொட்ட, வாய் கோணிப் போய், கை கால் உதறிப் போட்டுக் கொண்டிருந்த பிராணவஸ்தை நேரத்தின் ஒரு கணத்தில், சரேலென எழுந்தார். ஆஆஆஆஆஆ.......................

---

"அய்யா பார்த்துங்க. தலை இடிக்கப் போவுது. பைய அப்படியே உக்காருங்க. இனிமே பிரச்சனை இல்லீங்க. விரசா போயிரலாமுங்க. அல்லாரையும் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல பாப்பீக "

தலை சுற்றியது. முருகன் தலையை தூக்கி பார்த்தார். 

வண்டியின் ஜன்னலுக்கு வெகு கீழே மேகங்கள் வெய்யிலில் மின்னின. பூமியின் நீலவளைவும், அதற்கு மேல் தொலை தூர நட்சத்திரங்களும் .. இது வரை பார்த்தேயிராத காட்சி, அல்லது நெடுநாளுக்கு முன் பார்த்தது?.. 

மாதேரன் குதிரையும் நானும்

Mind Works II

Hence, it is important to watch our mind and what we are bringing from the subtle sub-conscious world to the physical world.  How do we do that? How do we heal the mind?

I am getting back to blogging after considerable amount of time. Mind works II is posted after considerable delay.

The fundamental objective of any living being is BEING HAPPY.

What IS happiness?

What BRINGS happiness?

I bet very few of us have ever thought about these questions – leave alone finding answers. We just take happiness for GRANTED.

On the other extreme is suffering.

What IS suffering?

What BRINGS misery?

I bet this is an easy question.

I am suffering because of ………… (my boss, my relationship with so-and-so., my situation at work/home/in-between, and so on. You may fill in the blanks with your own)

Ah! Everyone has got few or many things to write about.

It is as if suffering is given; Inevitable. Not an option. It is never a choice.

And it is the suffering we always run away from, all the life – proactively and reactively. And there are few clever business people who write, talk about eliminating suffering and make millions of dollars in the process.

Am I one of them? No, certainly not. I am also a co-sufferer like you. What makes me more qualified is, I perhaps suffered more and hence I tried to find a bit more about how mind works.

Fundamentals first, But what is happiness and what is suffering?

Both are states of mind. Ok. Umm.. Sounds simple? But why do I suffer more than being happy? Why do I suffer more than others?

Now, we need to dig deep into understanding what causes different state of mind and how mind works.

Hey, I am not a psychiatrist (or psychologist?) or a MD. So, do not expect to babble medical or para medical terminologies.

It is very simple to understand. And hence, many of us just ignore - Never have bothered to look at it deeply.

 Let’s draw the analogy of water boiling in a kettle, placed in a stove.

Conscious mind – This is the top most layer of the water in the kettle. We can visualize lots of bubbles exploding on the surface, releasing steam. It is never calm. It is the place of visible action.

The analogy is good enough to understand what happens in our conscious mind.

We are battered by thoughts, more and more thoughts, coming up every moment like bubbles. Conscious mind is through which we learn, memorize and our day to day existence depends heavily on the conscious mind.

If the conscious mind is better organized, it will do wonders.

But, for most of us, it is always not the case. We don’t know why we feel in a particular way. Why we get angry? Why we feel jubilant? Why are we elated? Why we feel depressed? Why we feel victimized? Why there are mood swings?

The emotions are always there and the surface of the conscious mind has one or more emotions breaking surface by way of memories, or interpretations of the world around us. The conscious mind is a battlefield of the emotions of the past or the future.

How much ever, we try to calm the mind; the mind always seems to have a way on its own and carries on with its own business; never in control; Very difficult to stay calm; focused and relaxed.

I hope you have experienced what I am saying, right?

It is suffering when mind is agitated; Confused; full of emotions. It is a damn chaotic place.

Exercise:

Where do this thought bubbles come from?

How do I control?

Why I calm some times and why am I agitated more often?

Why do I think in a particular way?

The answer lies not in the surface, but little deeper. Lets go.

Subconscious mind:

As an analogy it is the layer that starts near the bottom of the kettle and extends up to the layer below the surface of the water.

It is the area where the bubbles emerge from the bottom, gradually expand as they rise and builds momentum near the surface.

What if we try to put a mesh filter or a spoon in the kettle and block the bubble path?

The bubbles simply circumvent the spoon and continue to rise up. The bubbles always try to find the shortest path of escape.

What if we try to block the bubble path entirely?

The bubbles accumulate below the block and with time, they build enough momentum and energy to push the blockade out of their way.

If there is sufficient heat, and the blockage is not removed, the result is a pressure cooker situation. It can lead to an explosion also!

The sub conscious mind is no different.

The subconscious mind is the area what holds our identity of what I am, who I am to whom, ego, likes, dislikes, afflictions, etc.   This is the mind that is not normally seen or observed. It comes out during our sleep, as dreams.

I am not going to bring up Freud and other mind experts here. I assure, you, it is not very difficult to comprehend either.

All you need to understand is, many of the things we consciously do not know, why we feel so, come from subconscious mind.

Many times when we question our own behavior of why I did something that way, have their answers in the subconscious mind.

Point is, we never bothered to peep in to the dark areas of our own mind.

The subconscious layer is actually very deep – like an ocean.

Now, linking the analogy with the mind:

The subconscious mind produces thought bubbles - Random thoughts to start with.

And every one of us has a sub-conscious design on our own. (Call it DNA/genetics or the basic personality).

The subconscious design act like a filter in the kettle and it blocks some thought bubbles and it allows some thought bubbles to escape out.

In real life, we are born with a set pattern of subconscious mind. Only it is a matter of time that the subconscious mind gets revealed /manifested, bit by bit.

It is the set subconscious design pattern that traps thought bubbles. With time, the thought bubbles start accumulating on the design.

The random thoughts become thoughts with (sub conscious) attention.

With more time, the traps store considerable amount of energy waiting to be released or waiting to burst the trap open.

The trap holds enough energy that the thoughts with subconscious attention have become recurring thought patterns.

The subconscious mind is always active and absorbing stimuli from the external environment and suggests back our response to the external environment.

Why some children are optimistic?

Why some children are pessimistic?

Why we fear certain things?

Why we avoid certain incidents? Why we like some? Dislike some?

The subconscious design with its associated recurring thought patterns create its own pattern of learning, self-image and sets us how we react/respond to the conscious world.

When the thought bubbles explode, they rise to the conscious mind as an emotional outburst – anger, sadness, rage, despair, joy etc.

The net result is SUFFERING as seen from the conscious mind.

Ok. Now, that I know how my subconscious mind works, how do I reduce my suffering? How do I release the pressure out of my subconscious design?

(To be continued)

WTF?

What do you expect, when you don't know what to expect?

A holy Ghost in the Internet

I see
But I ai'nt seen
Am in between your windows
Just looking at you.

I want to speak
I can't say a'thing -
what i see and what i saw
But I am not heard

I can relate
Your every emotion
But I am not in relation.

I do  my part
with many others
In the play with an unseen Director 

I have always been with you.
Up close and near.

Ask your heart
In the language of love


I will be seen
As you see yourself.


A holy ghost in the Internet.

Mind Works - I

Here is how the mind works.

Random thoughts --> Thoughts with attention --> Recurring thought patterns --> Emotions-- >  Desire --> Action --> Behavior --> Habits --> Karmic entanglement.

To create/break any habit, it is important to see the linkage between thought pattern and emotion.

We have no control over how we feel (neurotransmitters are autonomous. They follow their own bio-rhythmic cycle of highs and lows) . Eg. Love, compassion, generosity, anger, sadness. No one can say, what we shall be feeling in the next ten minutes.

Feelings are linked closer to Godhood - At best indescribable (feeling) experience.

Examples:: "Love just happens!", Gut feel, The Hindi word "Bhaav".

However, when we add the thoughts to the feelings, they become emotions.

Emotions can be defined, communicated, sorted, analyzed and stored in the ego-mind complex. There is always a target for emotions. They are not free standing like Feelings.

Example:. I love my parents. I am angry towards corruption. I am sad because I lost my i-phone.


Feelings are more subtler and beyond the grasp of the ego-mind complex and stimulus. Kind of self generated. The mind can not alter the way we feel.


However, we can alter the way we emote to stimuli. 

The mind has great control over re-creating emotions at its will. It affects the body as well.

Example: We may be in a great mood. But we may watch a horror movie, and come out of the theater with elevated BP, nervous system wrecked with cortisol (stress hormone) and a compromised immune system. All self created by the Will of the mind.

Seeds for diseases are sown through the mind that get manifested later, with more abuse.




Exercise 1: Think about someone, some place, some food. You will observe that the emotion also comes tagged along with it. If the memory is strong enough, we can re-create the same mood and emotions as well.

The sense organs do not have memory on their own. They are always in the Now. Sensations at the body do not lead or lag. They happen in real time and vanish in real time, as well. 


We just can not hold on to any sensation - pleasure or pain. They come and go in their own accord. This should answer, why we have a craving for sensations. 


Exercise 2: I am sure most of us would have played a ball game. - Cricket, Basketball, tennis, Table tennis etc. Have you observed? For optimum game performance, the coach asks to quieten the mind and concentrate on the game. i.e. without any thoughts and BE IN THE NOW!!

Exercise 3: I am sure most of us can trace the ball hitting a wall and returning back and track the entire movement with the eyes and catch the ball without even thinking twice. Now, try to jog the memory to a distant past or distant future, alternately and quickly. The mind would collapse on its own! Worst case, it may create a phantom head ache. It will take immense practice to do that.

Whenever there is an emotion, (positive or negative, let's not qualify)  the mind is either in the past or in the future. There is always a memory or a projection, behind every emotion.



Exercise 4: Remember  two incidents - one good and one bad, that happened around 5 - 8 years of age. Make an effort to jog the memory (how much ever it is faded) and live through it.

You may be surprised to know that the emotions are still sharper, stronger and it is possible to live through it, almost the same way it occurred then.

So, what does it mean? The emotions are only hidden underneath the layers and layers of memory and they have not gone anywhere else! They have not lost the potency.

Over a period of time, the mind-ego complex becomes a haunted house of old, junk memories that do not find an exit to get released.

The haunts often interrupt the "Mind in the Present" and give rise to phobia, anxieties and set-mind-patterns of destruction. An altered perception of reality - most often the incorrect interpretation of the reality.

The body does not know the difference what is real and what is mind-induced!! The body responds to the mind in the same way, it reacts to the real world and gradually the body is also a victim of the mind. Result: Psycho-somatic illnesses.


Hence, it is important to watch our mind and what we are bringing from the subtle sub-conscious world to the physical world.  How do we do that? How do we heal the mind?


(Contd)

பழக்கம் 

மறப்பேன் என சூளுரைத்து
கால் சுற்றிய பாம்பை
கட்டவிழ்க்க
தவித்துப் புலம்பி
நித்தம் நிதம்
போராடிப் போராடி

திடும் என  ஒரு நாள்
எந்த முயற்சியும் இல்லாதது போல்
முடிச்சு அவிழ்ந்தது.
பாம்பும் நகர்ந்தது.

பல நாள் நிம்மதியின்பின்
அயர்ந்து உறங்கும்
ஓர் இரவின் அதிகாலைக் கனவில்
கிளர்ந்தெழுந்து
பழக்க உருவில் படம் எடுத்தது
ஞாபக நாகம்.

சிவ சிவா  என
பரம சிவனைப் பார்த்தால்
பரம சிவன் கழுத்திலும் நாகம்!

Background:

Snakes are used as a metaphor for recurring thought patterns.

Nidharsanam

நின்ற இடம்
நடந்த இடம்
உலகம் மறந்து
சிரித்திருந்த இடம்.

இன்று
உலகம் மட்டும்
சிரிக்கிறது.

நான் தனியே நடக்கிறேன்
துக்கத்தை துணையாய் கொண்டு.

எங்கு காணினும் உன் முகம்
குரல், வாசம் அருகாமை.

நிதர்சனம் முகத்தில் அறைகிறது
நீ இல்லை என்று.

தொண்டை அடைத்து
நெஞ்சில் வலித்தாலும்
ஓட்ட வைத்த புன்னகையுடன்
உன் நினைவுகள் ஏந்துவேன்.

குழந்தையைப்
தோளில் போட்டுத் தாலாட்டி
தூங்கப் பண்ணுவது போல்
மெதுவே மெதுவே
என் துக்கம் துறப்பேன்.

உன்னையும் மறப்பேன்.


நிதர்சனம்
மறுபடியும்
முகத்தில் அறைகிறது.
 -- விஷ்வா (2003-04)

puridhal

புரிதல் 

கதவு கல கலத்தது, சிரித்தது. 

ஒருக்களித்த வாசல் கதவில் 

வளை ஒலி.

சீலையிட்ட ஜன்னல் சொல்லியது

"இல்லை. வேறு வீடு பார்."

வெய்யில் கண்ணாடி உரையிட்ட கார் கதவின்

முன் கை ஏந்தலுக்கு மகா மௌனம் பதிலாக.

குட்டி திரையில் குறுஞ்செய்தியில்   

தினத்தின் தலை எழுத்து 

மாற்றும் அவசர உத்தரவுகள்..

கணினி ஜன்னல்களில் வயிற்றுப்பிழைப்பு.

வீடு திரும்பினால் 

கார்டூன்களாய் திரை முன்னால்

கரையும் குழந்தை பிராயம் .. 

இவ்விடம் முகம் பார்த்தும் 

மனம் புரிவதில்லை 

நாளின் இறுதியில் 

வளைவுகளுடன் 

விசும்பும் போர்வை - 

அரை குறை புரிதலின், இயலாமை.